Ik woonde in een grot

In 1978 maakte de schrijfster van dit boek samen met een vriendin een vakantiereis naar onder meer Griekenland, Egypte en Jordanie. Tijdens een bezoek aan de ruinestad Petra ontmoette ze een jonge bedoeien, Mohammed Abdallah Othman, die een grot bewoonde en als souvenirverkoper in zijn levensonderhoud voorzag. Ze werden verliefd en trouwden. Dit boek, geschreven in de ik-vorm, is het verhaal van hun kennismaking, hun huwelijk en hun leven samen. Zij ziet zich gesteld voor de opgave om te leven in een geheel andere cultuur onder primitieve omstandigheden. Ze vervult binnen de gemeenschap in Petra een rol als verpleegkundige, maar leidt afgezien daarvan het leven van iedere andere bedoeienenvrouw. In de loop der jaren krijgt het echtpaar drie kinderen. Tenslotte laat de Jordaanse regering de ruinestad ontruimen en wordt de bevolking elders gehuisvest. Aan haar gelukkige huwelijk komt door het overlijden van haar echtgenoot in 2002 een eind; sedertdien woont ze met haar drie kinderen in Sydney, waar ook een broer en zus van haar wonen. Het relaas van haar in Nederlandse ogen exotische leven zal een breed publiek aanspreken. Het boek bevat behalve een kaartje van Petra een katern matige foto's in zwart-wit en een verklarende woordenlijst. Pocketuitgave; normale druk.